ครบหมื่นละเด้อ
โพสต์แล้ว: 30 ส.ค. 2018 09:23หลังสอบผ่าน 06 ส.ค. 2013 ห้าปีที่ยาวนาน วันนี้ครบ 10,000 แล้วค่า
จากคำว่า จะทำได้เหรอ มันยากนะ อายุก็มากจะไหวมั้ย ไหวไม่ไหว ได้ไม่ได้ ก็ผ่านมาถึงวันนี้หล่ะค่ะ
ขอบคุณ อ.สุระ ที่เขียนหนังสือและสร้างเว็บบอร์ดนี้ขึ้นมา
หนังสือและบอร์ดเหมือนแสงสว่างในปลายทางอุโมงสำหรับคนที่ตีบตันทุกช่องทางในตอนนั้น
ขอบคุณชาวแก๊งค์ทุกคนที่ช่วยลุ้น ช่วยคัดภาพตั้งแต่วันที่ส่งสอบ แล้วก็ยังช่วยสร้างแรงบันดาลใจ
คอยปลอบใจ ให้กำลังใจ มายืนเคียงข้างในวันที่คนที่เรารักที่สุดจากไป
ถ้าไม่มีเพื่อนๆ เหล่านี้ การเดินทาง 10,000 $ คงต้องใช้เวลายาวนานกว่านี้
ขอบคุณทุกสิ่งอย่างในจักรวาลที่เป็นแรงบันดาลใจและเป็นแบบให้ถ่ายภาพ สร้างเงิน สร้างงาน
ทุกคนที่ไม่ได้พูดถึง แต่ระลึกถึงเสมอแม้ไม่ได้เอ่ยชื่อ ถ้าเขียนตรงนี้คงไล่ไม่ครบ
ตอนที่คิดว่าถ้าครบหมื่นจะเขียนยาว ๆ ขอบคุณซึ้ง ๆ
แต่มันตื้นตัน คิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนว่าอะไร
และไม่มีคำไหนจะแทนความรู้สึกในวันนี้ได้เลยนอกจากคำว่า "ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ"
เทคนิคการทำงาน
ช่วงแรก : เลิกงานถึงสี่ทุ่ม หัดถ่ายรูป จัดหลังขาว หัดจัดไฟสตูกากๆ เสร็จแล้วแต่งภาพ ใช้เวลากินข้่าวอาบน้ำ 20 นาที กินข้าวหน้าคอม นอกจากถ่ายภาพ ก็สิงบอร์ดอ.สุระ
ช่วงสอบผ่านแล้ว : เลิกงาน ถ่ายรูป สุมหัว หาไอเดีย หากลยุทธ์ ขอบคุณลุคอีกครั้งผู้จุดประกาย 100 วัน พันภาพ ทำให้เราหาทุกเทคนิคในการสร้างพอร์ทให้ได้ครบพันให้ได้ภายใน 6 เดือน
ช่วงหลังครบ 500 : สุมหัว หาเทคนิคใหม่ ฝึก ps ฝึกถ่ายภาพแนวต่าง ๆ หาแนวทางที่ตัวเองถนัด
หลังครบ 3000 : สุมหัว ออกทริปบ้าง ฝึก ps ฝึก LR ฝึก AI หัดวิดีโอบ้าง ตั้งเป้าหมายในแต่ละปี
เทคนิคการสร้างแรงบันดาลใจ
- คุยกับคนเก่ง ๆ คนประสบความสำเร็จ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ
- ไม่รับพลังด้านลบ เช่น ทำไม่ได้หรอก ทำได้เหรอ อย่าไปฟังมาก มันน่าเบื่อ และทำให้แรงบันดาลใจเราหมด
- ทำงานเป็นทีม ปรึกษาเพื่อน แชร์ไอเดีย แชร์พร็อพ
- เรียนรู้โปรแกรม เทคนิคใหม่ ๆ จากเพื่อนบ้าง ลูกบ้าง ยูทูปบ้าง
- อ่านเยอะ ๆ ดูเยอะ ๆ ศึกษาคนที่ประสบความสำเร็จ เอามาเป็นแนวทาง
อื่น ๆ
- เป้าหมายมันอาจจะเปลี่ยน ทุกอย่างเป็นอนิจจัง บางทีเราก็ต้องปรับตามสถานะการณ์
- รู้จักพักผ่อน ยืดหยุ่น ให้เวลากับตัวเองและคนในครอบครัว
- จำไว้ว่า เราเริ่มทำสต็อคจากการที่เราชอบถ่ายภาพ ถึงจะอยากได้ภาพไปขาย บางทีก็ต้องมีมารยาทด้วย เพื่อรักษามาตรฐานและเกียรติของวิชาชีพ
- เมื่อถ่ายภาพไปสักพัก เราจะรู้ว่าเรามาไกลกว่าที่เราคิด
- ภาพที่ได้โหลดแรก ลองส่งคีย์นั้นซ้ำๆ ส่งเรื่อย ๆ คีย์ไหนที่ขายออกภาพแรก จนทุกวันนี้ก็ยังเป็นคีย์หลักที่ขายดีเหมือนเดิมค่ะ
- ดิสคริปชั่น และคีย์เวิร์ดสำคัญเสมอ
.
.
ขอบคุณพิเศษ สำหรับ ลุค กระเพราหมูอร่อย ๆ และพร็อพถ่ายภาพ ตลอดจนการสุมหัวทุกครั้งที่ตีบตัน
คุณพัติ ผู้รับฟังทุกอย่างทุกเรื่อง
โตโต้ โบ๋ เค วี ฝน เนตร อเล็ก จอม แต้ มีน ส้ม ที่เคียงข้าง และเคล็ดลับทุกประการ
จบแบบห้วน ๆ ละกัน รักทุกคน โบกมือสวย ๆ สายสะพายมา มงลง สวัสดีค่ะ
จากคำว่า จะทำได้เหรอ มันยากนะ อายุก็มากจะไหวมั้ย ไหวไม่ไหว ได้ไม่ได้ ก็ผ่านมาถึงวันนี้หล่ะค่ะ
ขอบคุณ อ.สุระ ที่เขียนหนังสือและสร้างเว็บบอร์ดนี้ขึ้นมา
หนังสือและบอร์ดเหมือนแสงสว่างในปลายทางอุโมงสำหรับคนที่ตีบตันทุกช่องทางในตอนนั้น
ขอบคุณชาวแก๊งค์ทุกคนที่ช่วยลุ้น ช่วยคัดภาพตั้งแต่วันที่ส่งสอบ แล้วก็ยังช่วยสร้างแรงบันดาลใจ
คอยปลอบใจ ให้กำลังใจ มายืนเคียงข้างในวันที่คนที่เรารักที่สุดจากไป
ถ้าไม่มีเพื่อนๆ เหล่านี้ การเดินทาง 10,000 $ คงต้องใช้เวลายาวนานกว่านี้
ขอบคุณทุกสิ่งอย่างในจักรวาลที่เป็นแรงบันดาลใจและเป็นแบบให้ถ่ายภาพ สร้างเงิน สร้างงาน
ทุกคนที่ไม่ได้พูดถึง แต่ระลึกถึงเสมอแม้ไม่ได้เอ่ยชื่อ ถ้าเขียนตรงนี้คงไล่ไม่ครบ
ตอนที่คิดว่าถ้าครบหมื่นจะเขียนยาว ๆ ขอบคุณซึ้ง ๆ
แต่มันตื้นตัน คิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนว่าอะไร
และไม่มีคำไหนจะแทนความรู้สึกในวันนี้ได้เลยนอกจากคำว่า "ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ"
เทคนิคการทำงาน
ช่วงแรก : เลิกงานถึงสี่ทุ่ม หัดถ่ายรูป จัดหลังขาว หัดจัดไฟสตูกากๆ เสร็จแล้วแต่งภาพ ใช้เวลากินข้่าวอาบน้ำ 20 นาที กินข้าวหน้าคอม นอกจากถ่ายภาพ ก็สิงบอร์ดอ.สุระ
ช่วงสอบผ่านแล้ว : เลิกงาน ถ่ายรูป สุมหัว หาไอเดีย หากลยุทธ์ ขอบคุณลุคอีกครั้งผู้จุดประกาย 100 วัน พันภาพ ทำให้เราหาทุกเทคนิคในการสร้างพอร์ทให้ได้ครบพันให้ได้ภายใน 6 เดือน
ช่วงหลังครบ 500 : สุมหัว หาเทคนิคใหม่ ฝึก ps ฝึกถ่ายภาพแนวต่าง ๆ หาแนวทางที่ตัวเองถนัด
หลังครบ 3000 : สุมหัว ออกทริปบ้าง ฝึก ps ฝึก LR ฝึก AI หัดวิดีโอบ้าง ตั้งเป้าหมายในแต่ละปี
เทคนิคการสร้างแรงบันดาลใจ
- คุยกับคนเก่ง ๆ คนประสบความสำเร็จ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ
- ไม่รับพลังด้านลบ เช่น ทำไม่ได้หรอก ทำได้เหรอ อย่าไปฟังมาก มันน่าเบื่อ และทำให้แรงบันดาลใจเราหมด
- ทำงานเป็นทีม ปรึกษาเพื่อน แชร์ไอเดีย แชร์พร็อพ
- เรียนรู้โปรแกรม เทคนิคใหม่ ๆ จากเพื่อนบ้าง ลูกบ้าง ยูทูปบ้าง
- อ่านเยอะ ๆ ดูเยอะ ๆ ศึกษาคนที่ประสบความสำเร็จ เอามาเป็นแนวทาง
อื่น ๆ
- เป้าหมายมันอาจจะเปลี่ยน ทุกอย่างเป็นอนิจจัง บางทีเราก็ต้องปรับตามสถานะการณ์
- รู้จักพักผ่อน ยืดหยุ่น ให้เวลากับตัวเองและคนในครอบครัว
- จำไว้ว่า เราเริ่มทำสต็อคจากการที่เราชอบถ่ายภาพ ถึงจะอยากได้ภาพไปขาย บางทีก็ต้องมีมารยาทด้วย เพื่อรักษามาตรฐานและเกียรติของวิชาชีพ
- เมื่อถ่ายภาพไปสักพัก เราจะรู้ว่าเรามาไกลกว่าที่เราคิด
- ภาพที่ได้โหลดแรก ลองส่งคีย์นั้นซ้ำๆ ส่งเรื่อย ๆ คีย์ไหนที่ขายออกภาพแรก จนทุกวันนี้ก็ยังเป็นคีย์หลักที่ขายดีเหมือนเดิมค่ะ
- ดิสคริปชั่น และคีย์เวิร์ดสำคัญเสมอ
.
.
ขอบคุณพิเศษ สำหรับ ลุค กระเพราหมูอร่อย ๆ และพร็อพถ่ายภาพ ตลอดจนการสุมหัวทุกครั้งที่ตีบตัน
คุณพัติ ผู้รับฟังทุกอย่างทุกเรื่อง
โตโต้ โบ๋ เค วี ฝน เนตร อเล็ก จอม แต้ มีน ส้ม ที่เคียงข้าง และเคล็ดลับทุกประการ
จบแบบห้วน ๆ ละกัน รักทุกคน โบกมือสวย ๆ สายสะพายมา มงลง สวัสดีค่ะ
)